தமிழ் கடவுள் முருகன் : சங்க இலக்கியமும் ஆரியர்கள் அரசியலும் !

தமிழ்நாட்டின் மதுரை மாவட்டத்தின் தென்மேற்கில் அமைந்துள்ள திருப்பரங்குன்றம் மலையில், சிக்கந்தர் பாடுஷா தர்கா, முருகனின் ஆறுபடை வீடுகளில் முதன்மையான சுப்பிரமணிய சுவாமி கோயில் மற்றும் காசி விஸ்வநாதர் கோயில் ஆகியவை அமைந்துள்ளன. இப்போது, இந்த மலை சமூக பிளவின் குவியமாக மாறியுள்ளது.

சுப்பிரமணிய சுவாமி கோயில் 8-ஆம் நூற்றாண்டில் பாண்டியர் ஆட்சிக் காலத்தில் மலை அடிவாரத்தில் கட்டப்பட்டது. சிக்கந்தர் தர்கா, கடைசி மதுரை சுல்தான் சிக்கந்தர் ஷாவின் நினைவாக 17-ஆம் நூற்றாண்டில் மலை உச்சியில் கட்டப்பட்டது. காசி விஸ்வநாதர் கோயில் தர்காவுக்கு மறுபுறம் அமைந்துள்ளது.

இரு சமூகத்தினரும் பல நூற்றாண்டுகளாக இங்கு ஒற்றுமையாக வழிபட்டு வந்துள்ளனர். ஆனால், இப்போது இந்த மலை திடீரென சமூக மோதல்களின் முக்கியப் புள்ளியாக மாறிவிட்டது.

முக்கிய பிரச்சினை:

டிசம்பர் 25, 2024 அன்று, ஒரு குழு முஸ்லிம்கள் கோழி மற்றும் ஆட்டுடன் தர்காவுக்குச் செல்ல முயன்றனர். காவல்துறை அவர்களின் நுழைவைத் தடுத்து, விலங்கு பலியிடும் பழக்கத்தை நிறுத்தக் கேட்டது. இந்தப் பழக்கம் நீண்டகாலமாக இங்கு நடைமுறையில் இருந்துள்ளது.

நூற்றாண்டுகளாக, இப்பகுதியில் இந்துக்களும் முஸ்லிம்களும் ஒற்றுமையாக வாழ்ந்து வருகின்றனர், ஒருவரின் மதப் பழக்கவழக்கங்களை மற்றவர் மதித்தும், தத்தமது விழாக்களில் பரஸ்பரம் மதம் கடந்து பங்கேற்றும்  வந்துள்ளனர். இருப்பினும், வலதுசாரி அமைப்புகள் சமீபத்தில் “முஸ்லிம்கள் இந்த இடத்தைக் கைப்பற்ற ‘சிக்கந்தர் மலை’ என்று அழைக்கிறார்கள், மேலும் புதிதாக மாமிச பலி முறையை அறிமுகப்படுத்துகிறார்கள்” என்று கூறியதை உள்ளூர்வாசிகள் அடிப்படையற்ற, பிளவுபடுத்தும் வாதம் என நிராகரித்தனர்.

இப்படிப்பட்ட நிகழ்வுகள் தங்களின் நீண்டகால சமூக ஒற்றுமையைக் குலைக்காமல் இருக்க, திருப்பரங்குன்றம் மக்கள், திராவிட முன்னேற்றக் கழகம் (திமுக), மறுமலர்ச்சி திராவிட முன்னேற்றக் கழகம் (எம்டிமுக), தேசிய முற்போக்கு திராவிட கழகம் (தேமுதிகா) மற்றும் காங்கிரஸ் உள்ளிட்ட கட்சிகளின் பிரதிநிதிகளுடன் சேர்ந்து, ஜனவரி 27-ல் மாவட்ட ஆட்சியருக்கு மனு சமர்ப்பித்தனர்.

ஹிந்து முன்னணியின் நடவடிக்கைகள்:

இந்த சம்பவத்தைத் தொடர்ந்து, ஹிந்து முன்னணி அமைப்பு அமைதியான போராட்டம் நடத்த அனுமதி கோரியது. காவல்துறை இதை மறுத்து, பாரதிய நாகரிக ரக்ஷா சஞ்சீவி 2023-ன் பிரிவு 163-ன் கீழ் தடை உத்தரவு பிறப்பித்தது.

பின்னர், ஹிந்து முன்னணி மதுரை உயர் நீதிமன்றத்தை அணுகி, அமைதியான போராட்டத்திற்கு அனுமதி பெற்றது. மாநிலம் முழுவதும் ஆயிரக்கணக்கானோர் “கந்தர் மலை மீட்கப்பட வேண்டும்” போன்ற கோஷங்களுடன் திரண்டனர்.

பாரதிய ஜனதா கட்சியின் (பாஜக) தேசிய செயலாளர் ஹெச். ராஜா, “அயோத்தியைப் போலவே, முருகனின் முதல் படைத்தளமான திருப்பரங்குன்றத்தில் முதல் போர் தொடங்கிவிட்டது” என்று கூறி,  தர்கா வேறு இடத்திற்கு மாற்றப்பட வேண்டும் என்று வெளிப்படையாகவே கோரினார். இதற்காக அவர் மீது மத உணர்வுகளைப் புண்படுத்திய வழக்கும் பதிவாகியது.

பிப்ரவரி 14-ல், சென்னையில் வேல் (முருகனின் ஈட்டி) ஊர்வலம் நடத்த ஹிந்து முன்னணி தாக்கல் செய்த மனுவை உயர் நீதிமன்றம் நிராகரித்து, “சமூக பிளவைத் தூண்டும் எந்த நடவடிக்கையையும் தவிர்க்கவும்” என்று கடுமையாக எச்சரிக்கையும் விடுத்தது.

நில உரிமை சர்ச்சை புதிதா?

சிக்கந்தர் பாடுஷா தர்கா 17-ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் கட்டப்பட்டது. சுப்பிரமணிய சுவாமி கோயில் தர்காவை விட பழமையானது. ஆனால், விலங்குப் பலி உள்ளிட்ட வழிபாடுகளுக்கு எப்போதும் இங்கு எதிர்ப்பு இருந்ததில்லை.

1915-ல், தர்காவின் பராமரிப்பாளர்கள் (ஹுக்தார்கள்) ஒரு மண்டபம் கட்ட முயன்றபோது, மதுரை மீனாட்சி தேவஸ்தானம் கடுமையாக எதிர்ப்புத் தெரிவித்தது. இந்த மண்டபம், சிக்கந்தர் ஷாவுடன் இறந்த வீரர்களின் கல்லறைகள் அருகில் அமைந்திருந்த இடத்தில் கட்டப்பட வேண்டும் என்று உத்தேசித்திருந்தனர்.

தேவஸ்தானமோ, மலையின் முழு நிலத்திற்கும் உரிமை கோரியது. தர்கா நிர்வாகம் பயன்படுத்த விரும்பிய இடம் உண்மையில் இந்து பக்தர்கள் ஓய்வெடுக்கும் இடம் என்று வாதிட்டது. அரசால் முடிவு எடுக்க முடியாததால், வழக்கு மதுரை துணை நீதிமன்றத்திற்கு சென்றது.

ஆகஸ்ட் 25, 1923-ல், துணை நீதிமன்றம் தர்கா மற்றும் அதற்கு செல்லும் வழித்தடமான படிக்கட்டுகளைத் தவிர முழு மலையும் கோயிலுக்கு உரியது என்று தீர்ப்பளித்தது. இந்தத் தீர்ப்பை மதுரை உயர் நீதிமன்றம் மாற்றியது. 1923-ல் பிரிவியு கவுன்சில், “தர்கா, அதன் கொடிக்கம்பம் மற்றும் படிக்கட்டுகள் முகமதியர் பிரதிவாதிகளுக்கு உரியவை” என்றும் மீதமுள்ள பகுதி கோயிலுக்கு உரியது என்றும் துணை நீதிமன்ற தீர்ப்பை உறுதிப்படுத்தியது. இந்தத் தீர்ப்புக்குப் பிறகு, இதன் சட்டபூர்வமான நிலை இன்று வரை மாறாமல் உள்ளது.

விலங்குப் பலி இப்போது ஒரு புதிய பழக்கம் என்று கூறப்படுகிறது, ஆனால், இது உண்மையில் ஒரு நீண்டகால பாரம்பரியமாகும். இது உள்ளூர் வாசிகள், இந்துக்கள் மற்றும் முஸ்லிம்கள் ஆகியோரால் சாட்சியமளிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த பிராந்தியத்தில் பல கடவுள்களுக்கு விலங்குப் பலி கொடுக்கப்பவது வழக்கமான விடயம், மலையை சுற்றியே பல கோயில்களை நம்மால் காட்ட முடியும்.

வரலாற்று ஆதாரங்கள் முருகனுக்கு பண்டைய காலங்களில் மாமிசம் படைக்கப்பட்டதை தெளிவாக கூறுகின்றன.

2003-ல், முதல்வர் ஜெ. ஜெயலலிதா கோயில்களில் விலங்குப் பலியை தடை செய்ததார். கடுமையான எதிர்ப்பின் காரணமாக 2004-ல் இந்த தடை ரத்து செய்யப்பட்டது. இது விலங்குகளை பலியிட்டு வழிபாடு நடத்திவரும் மக்களிடையே வேரூன்றிய, பாரம்பரியமான வழிபாட்டுமுறையை எடுத்துக்காட்டுகிறது.

எனவே, இப்போது சங்கபரிவார் கும்பல் இதை ஒரு நிலம் சார்ந்த விவகாரமாக சித்தரிக்க முயற்சிக்கின்றனர், இது ஏற்கனவே நீதிமன்றத்தால் பைசல் செய்யப்பட்ட விடயமாக உள்ளது.

எனவே, இந்த பிரச்சினையை இது தொடர்பான நாடாளுமன்ற சட்டங்களின் வழியாக பரிசீலிப்பது அவசியமாகும்.

உண்மையான அச்சுறுத்தல்:

ராம ஜென்ம பூமி-பாபரி மசூதி விவகாரம் இந்தியாவின் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த அரசியல் மற்றும் மதப் பிரச்சினைகளில் ஒன்றாகும்,

இது நம் நாட்டு அரசியலின் ஒவ்வொரு துறையிலும் பல முக்கியமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. எனவே, 1990-களின் தொடக்கத்தில், பி.வி. நரசிம்ம ராவ் அரசு இதுபோன்ற விவகாரங்களை எதிர்காலத்தில் தடுக்க1991-ல் வழிபாட்டுத் தலங்கள் சட்டத்தை நிறைவேற்றியது. இந்த சட்டம் பாபரி மசூதி வழக்கு  ஒரு விதிவிலக்கு மட்டுமே என்பதை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டியது.

டிசம்பர் 12, 2024-ல், உச்ச நீதிமன்றத்தில் வலதுசாரி வழக்கறிஞர் ஒருவர் வழிபாட்டுத் தலங்கள் சட்டத்தை நீர்த்துபோகும் வகையில், வழக்கு தொடுத்ததைத் தொடர்ந்து, நீதிமன்றம் மத்திய அரசை நான்கு வாரங்களுக்குள் பதிலளிக்குமாறு ஒரு ஆணையை பிறப்பித்தது. இந்த ஆணைக்கு  மத்திய அரசு இன்று வரை எந்த பதிலும் தரவில்லை. இது மதுரையை போன்றே பல நகரங்களில், எழுந்துள்ள பிரச்சனையை மேலும் தீவிரப்படுத்தக்கூடும்.

உச்ச நீதிமன்றத்தில் இந்த வழக்கில் தலையிட்டுள்ள திமுக, முரண்பாடாக திருப்பரங்குன்றம் மலை பிரச்சினையில் மௌனம் சாதித்துள்ளது.

இங்கு, வலதுசாரிகள் முழு மலையின் உரிமையையும் கோருகின்றனர். இதே போன்ற உத்திதான் ராஜஸ்தானில் உள்ள அஜ்மீர் ஷரீஃப் தர்கா, உத்தரபிரதேசத்தின் சம்பலில் உள்ள ஷாஹி ஜமா மசூதி மற்றும் வாரணாசியில் உள்ள ஞானவாபி மசூதி போன்ற இடங்களில், மோதலை உருவாக்குவதற்காக வலதுசாரிகளால் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

இது அயோத்தி தீர்ப்புக்கு எதிரானது. அந்த தீர்ப்பில், இந்த முடிவு மற்ற மத தளங்களை தொந்தரவு செய்ய அதிகாரம் அளிக்கவில்லை மற்றும் பிற மசூதிகளின் மீது இதே போன்ற கோரிக்கைகளுடன் வழக்குகளை ஏற்க முடியாது என்று தெளிவுபடுத்தப்பட்டது. இருப்பினும், வட இந்தியா முழுவதும் கீழ் நீதிமன்றங்களில் பல வழக்குகள் தாக்கல் செய்யப்பட்டு, மசூதிகளின் மீது உரிமை கோரப்படுகிறது. இது வழிபாட்டுத் தலங்கள் சட்டம் மற்றும் அயோத்தி தீர்ப்பை மீறும் செயலாகும்.

வரவிருக்கும் ஆபத்து:

வட இந்தியாவில் மட்டுமல்ல தென்னிந்தியாவில் கூட, வலதுசாரி குழுக்கள் மத தளங்களை மீண்டும் கைப்பற்ற முயற்சிக்கின்றன.

2017-ல், கர்நாடகாவின் சிக்மகளூரில் உள்ள பாபா புதன்கிரி தர்காவில் உள்ள கல்லறைகள் சேதப்படுத்தப்பட்டன. மே 2024-ல், ஹிந்துத்துவ குழுக்கள் கர்நாடகாவின் ஸ்ரீரங்கப்பட்டணத்தில் உள்ள ஜமா மசூதியை ஆய்வு செய்ய உயர் நீதிமன்றத்திடமிருந்து உத்தரவைப் பெற்றன. இது மூடலா பகிலு அஞ்சனேய சுவாமி கோயிலின் மீது கட்டப்பட்டதாக அவர்கள் கூறினர்.

தமிழ்நாட்டில், ஹிந்து முன்னணி மசூதிகளின் கட்டுமானத்தை தீவிரமாக எதிர்த்துவருகிறது. ஆகஸ்ட் 2024-ல், கள்ளக்குறிச்சி மாவட்டத்தில் ஒரு மசூதியின் அடிகல் நாட்டு விழாவை அவர்கள் தடுத்தனர். இந்த நிலம் இந்து ஈமச்சடங்குகளுக்கானது என்று கூறினர். இதேபோல், 2022-ல், வேலூர் மாவட்டத்தில் ஒரு மசூதி கட்டப்படுவதை எதிர்த்தனர். அருகிலுள்ள இந்து கோயில்கள் காரணமாக மதப் பதட்டங்கள் ஏற்படலாம் என்று கூறினர்.

முந்தைய சம்பவங்களைப் போலல்லாமல், திருப்பரங்குன்றத்தில் சமீபத்திய நிகழ்வு குறிப்பிடத்தக்க கவனத்தை ஈர்த்துள்ளது. பிப்ரவரி 4-ல் மதுரையில் ஆயிரக்கணக்கானோர் திரண்டனர். இந்த எழுச்சி, சம்பல் உள்ளிட்ட வட இந்தியாவில் சமீபத்திய வன்முறைகளுடன் இணைந்து, ஒரு அச்சுறுத்தலான எச்சரிக்கையை தென்னிந்திய மக்களுக்கு அனுப்புகிறது.

2024-ல் முன்மொழியப்பட்ட வக்ஃப் (திருத்தம்) மசோதா, முஸ்லிம்களின் மத சொத்துகளின் மீதான தன்னாட்சியை கட்டுப்படுத்த முயற்சிக்கிறது. இந்த மசோதாவின் தாக்கங்கள், 1991-ல் வழிபாட்டுத் தலங்கள் சட்டத்திற்கு விடுக்கப்பட்ட சவால் ஆகியவை இப்போது ஒரு கவலைக்குரிய விடயத்தை நமக்கு வழங்குகின்றன.

மேலும், இந்த விடயத்தில் தமிழ்நாடு அரசின் கள்ளமௌனம் கவலையை மேலும் அதிகரிக்கிறது.

தமிழ்நாட்டின் சிறப்பம்சம்:

நீட், புதிய கல்விக்கொள்கை, குடியுரிமை திருத்த மசோதா, பொது சிவில் சட்டம், யுஜிசி, இந்தி திணிப்பு, ஆளுநர் நிழல் அதிகாரம், டீலிமிட்டேசன், மாநில உரிமை பறிப்பு, நிதி பகிர்வு என எல்லாவற்றிலும் தொடர்ந்து சமரசமில்லாத வகையில் போராடி வருகிறது. அதேபோல் இந்த விடயத்திலும் வலதுசாரிகளின் மதவாத அரசியலுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கும் முதல் மாநிலமாக தமிழகம் இருக்கும்.

ஆரிய பண்பாட்டு படையெடுப்பும் தமிழகத்தின் பதிலடியும்:

தமிழ்கடவுளா ஆரியக்கடவுளா?

ஹெச்ராஜாக்களின் திடீர் முருகப்பற்றுக்கு காரணம் வெறுமனே வாக்கரசியல் மட்டுமல்ல, பார்ப்பனிய பண்பாட்டை திணித்து தமிழகத்தின் தனித்துவமான அடையாளத்தை அழிக்க துடிக்கும் பல நூற்றாண்டு கனவு இதன்பின்னேயுள்ளது என்பது தமிழர்கள் அறியாத ஒன்றல்ல.

முருகன் ஆரியக் கடவுளா?

ஆரியர்களின் புனித வேதங்கள் எவற்றிலும் முருகன் இல்லை!

ரிக்வேதம் (10.99.6):

“இந்திரனே மகாபலன், அவனை வணங்குங்கள்!”

(முருகன் பெயர் கூட கிடையாது!)

அதர்வண வேதம் (11.2.1-4):**

“அக்னி (தீ), வருணன் (நீர்), இந்திரன் (இடி) – இவர்களே தெய்வங்கள்!”

(தமிழன் வணங்கிய முருகன் இங்கே இடம் பெறவில்லை!)

ஆனால், தமிழ் சங்க இலக்கியங்களில் முருகனை பற்றிய பல குறிப்புகள் உண்டு.

எட்டுத்தொகை நூல்களில் முருகன் குறிப்புகள்

(அ) பரிபாடல் (5, 8, 9, 11, 19, 21-ஆம் பாடல்கள்)

– பரிபாடல் 5 (நக்கீரர்):

“சேயோன் மலைநாடன், செவ்வேள்,

பலர் புகழ் திருமுருகன்!”_

(முருகன் தமிழ் மலைகளின் கடவுள் என்பது தெளிவு!)

– பரிபாடல் 21:

“வேலன், வென்றி முருகன்,

மழவிடை யானை!”_

(வேல், மயில், சூரசம்ஹாரம் குறிப்பு!)

(ஆ) குறுந்தொகை (சிறுபாடல்கள்)

– குறுந்தொகை 11

“முருகன் நறுமலர் சேக்கை!”_

(முருகனின் மலர் அலங்காரம் குறிப்பு!)

– குறுந்தொகை 59:

“செவ்வேள் கோயில் முன்றிலில்,

மகளிர் குரவை ஆடும்!”_

(முருகன் கோயில் விழாக்கள்!)

(இ) அகநானூறு

அகநானூறு 31:

“செவ்வேள் படையால்,

சூரன் அழிந்தான்!”

(சூரசம்ஹாரம் குறிப்பு!)

– அகநானூறு 265:

“முருகன் மலைநாடன்,

அவன் கோயில் முன்றில்!”_

(மலைக் கோயில்கள் குறிப்பு!)

2. பத்துப்பாட்டு நூல்களில் முருகன்

(அ) திருமுருகாற்றுப்படை (நக்கீரர்)

(முழு நூலே முருகனைப் பற்றியது!)

– பாடல் 1-100:

“சினமிகு சூர்செருவில் தீயிற்பட்டு,

அனல்கொள் பொறியாகி ஆறாய்க் கெழீஇ,

பொய்யா வள்ளியோடு புணர்ந்த செவ்வேள்!”_

(முருகன் பிறப்பு, சூரவதை, தமிழ் மரபு!)

(ஆ) மலைபடுகடாம் (பெருங்கடுங்கோ)

-வரி 200-210:**

“முருகன் கோயில் முன்றிலில்,

வேலன் விழா கொண்டாட!”_

(முருகன் கோயில் திருவிழாக்கள்!)

3. சிலப்பதிகாரம் & மணிமேகலையில் முருகன்

(அ) சிலப்பதிகாரம் (இளங்கோவடிகள்)

-காடுகாண் காதை (வரி 50-60):

“முருகவேள் குன்றம்,

முழவொலி முழங்க!”_

(முருகன் குன்றுகள் – பழனி, திருத்தணி போன்றவை!)

(ஆ) மணிமேகலை (சீத்தலைச்சாத்தனார்)

– சூரியகாந்த அம்மானை (வரி 100-110):

“செவ்வேள் கோயில் முன்றிலில்,

தெய்வீகத் தீபம் ஏற்ற!”_

(முருகன் கோயில் வழிபாடு!)

இன்னும் புறநானூறு,நற்றினை,   ஐங்குறுநூறு என எல்லா சங்க இலக்கியங்களிலும் தமிழ்க்கடவுள் முருகன் உலா வந்து கொண்டிருக்கிறார்.

ஆனால், இந்த ஆரியக்கூட்டம்தான் இன்று முருகனை ஆரியக்கடவுளாக்க முயற்சித்து அதில் வெற்றியும் பெற்றிருக்கிறது.

முருகன் “ஸ்கந்தா” வான கதை.

ஆரிய பண்பாட்டுப் படையெடுப்பின் நீட்சியாக, உள்ளூர் மக்களால் பெரிதும் மதிக்கப்படும் கடவுள்களுக்கு, ஒரு கற்பனை கதைகட்டி, அவற்றை தண்ணோடு அறவணைத்து அழிப்பதே ஆரியத்தின் யுத்தி.

முருகனின் இழிவு செய்யும் ஆரியப் புழுகுகள்:

1. ஸ்கந்த புராணம் (குமார காண்டம்) – “சிவனின் விந்து + நெருப்பு + கங்கை”

(ஸ்கந்த புராணம், குமார காண்டம், அதி. 5, வரி 30-31)

பொருள்:

“சிவனின் விந்து (தேஜஸ்) அக்னியின் (நெருப்பு) வாயில் விழ, அது கங்கையால் சரவணப் பொய்கையில் சேர்க்கப்பட்டு, ஸ்கந்தன் பிறந்தான்.”_

ஆரிய சூழ்ச்சி:

– அவன் பிறப்பில் கங்கை, அக்னி முக்கியம், தமிழர் சொல்வது போல சரவணப் பொய்கை மட்டும் இல்லை!

2. மச்ச புராணம் (அதி. 154) – “அக்னி விந்து + கிருத்திகைகள்”

(மச்ச புராணம், 154.10-12)*

“அக்னியின் விந்து ஏரியில் விழ, 6 கிருத்திகைப் பெண்கள் அதை வளர்த்தனர். பின்பு கார்த்திகேயன் பிறந்தான்.”

ஆரிய சூழ்ச்சி:

முருகனை “கார்த்திகேயன்” என்று பெயர் மாற்றம் செய்தது.

3. மகாபாரதம் (வன பர்வம், 225.20) – “கிருத்திகைகள் வளர்த்தது”

(மகாபாரதம், வன பர்வம், 225.20)*

“6 கிருத்திகைகள் அவனை வளர்த்ததால், அவன் கார்த்திகேயன் என்று பெயர் பெற்றான்.”

ஆரிய சூழ்ச்சி:

– முருகனின் தாய்-தந்தை யார் என்று கூறவில்லை!

4. பிரம்ம வைவர்த்த புராணம் – “சனத்குமாரனாக முருகன்”

(பிரம்ம வைவர்த்த புராணம், கிருஷ்ண ஜன்ம காண்டம், 22.35)

“பகவான் ஸ்கந்தன் சனத்குமாரன் என்றும், யோகிகளின் தலைவன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறான்.”

ஆரிய சூழ்ச்சி:

– முருகனை ஒரு யோகி/பிரம்மச்சாரி ஆக்கியது.

– வள்ளி-தெய்வயானை திருமணம் போன்ற தமிழ் கதைகளை மறைத்தது!

இப்படி தமிழ்க்கடவுளான முருகனை கட்டுக்கதைகள் மூலம் ஆரியக்கடவுளாக்கி, தமிழ் நிலத்திற்கென்று தனித்துவமான பண்பாட்டு முறை இருந்தது என்பதை அடியோடு அழிக்கவேண்டும் என்பதே இவர்கள் இலக்கு. அதுதான் இன்று கீழடிவரை எதிரொலிக்கிறது.

—   ஜோ.பாமரன்