ஆம்ஸ்ட்ராங் பட்டியலின மக்களின் வழிகாட்டியா? அவரது பாதை விடுதலைக்கான அரசியல் பாதையா?

அண்மையில் கொடூரமாக வெட்டிக்கொல்லப்பட்ட ஆம்ஸ்ட்ராங் அவர்களின் கொலை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது மட்டுமன்று இப்படியான ஒரு கொலை இனி தமிழகத்தில் நடக்கக்கூடாது என்ற படிப்பினைகளையும் ஏற்படுத்தியுள்ளன. வடசென்னையில் குறிப்பாக சென்னையில் மட்டுமே அறியப்பட்ட தலைவராக வலம் வந்த ஆம்ஸ்ட்ராங் அவர்களது படுகொலைக்குப் பிறகு அவரைப் பற்றிய கருத்துகள் பல கோணங்களில் பேசப்பட்டன.

அவர் கட்டப்பஞ்சாயத்து, கொலை, நடவடிக்கைகளோடு தொடர்புடையவர் என்ற வகையில் குற்றப் பின்புலம் கொண்டவர் அந்த நிழல் உலகுக்கு அரிதாரம் தான் அவரது பகுசன் கட்சி அரசியல், பௌத்த ஏற்பு போன்றவைகள் என்று ஒரு தரப்பினரும்.

அவர் ஏராளமான தலித் இளைஞர்களை வழக்கறிஞராக்கியவர் உதவிகள் செய்தவர் ஒரு தலித் இயக்கத் தலைவராக இருந்த போதும் இடைநிலை சாதிகளுடனான இணக்கத்தைப் பேணியவர் சென்னையில் மார்வாடி உள்ளிட்ட உயர்சாதியினரின் கொட்டத்தை அடக்கியவர் திராவிடத்திடம் விலைபோகாதவர் ஒரு ஒப்பற்ற மனிதர், தலித் இளைஞர்களின் போர்க்குண அடையாளம், அவர் கட்சி நடத்தவும் உதவி செய்யவுமான பொருளியல் நடவடிக்கையாகவே கடடப்பஞ்சாயத்து செய்தார் என்ற கருத்துகள் இன்னும் சில தரப்பினராலும் முன்வைக்கப்படுகின்றன.

இவற்றில் ஆம்ஸ்ட்ராங்கின் உண்மையான உருவம் எது. பெரம்பூர், புளியந்தோப்பு பகுதியில் 90களில் வலுவாக இருந்த ரவுடிகளோடு தொடர்பில் இருந்த ஆம்ஸ்ட்ராங் அவர்கள் போர்க்குணம் மிக்கவர் என்பதில் மாற்றுக் கருத்தில்லை.

அதே அடிப்படையில் தான் அவரால் ஒரு மாநகராட்சி மன்ற உறுப்பினர் என்ற இடத்திலிருந்து பகுசன் சமாஜ் கட்சி என்கிற இந்திய அளவிலான கட்சியின் தமிழ்நாடு தலைவராக முடிந்தது என்பதிலும் மாற்றுக் கருத்தில்லை. ஆனால் அவரது போர்க்குணமும் அவரது கட்சி பொருப்பும் யாருடைய நலன்களுக்காக? எதற்காக பயன்பட்டது, பயன்படுத்தப்பட்டது என்பதே இங்குள்ள முக்கியக் கேள்வி.

2012 ஆம் ஆண்டு ஆவடி அருகே மோரை என்ற கிராமத்தில் நடைபெற்ற நிலமோசடி, கட்டப்பஞ்சாயத்து மற்றும் அது தொடர்பில் நடந்த கொலையில் ஆம்ஸ்ட்ராங் அவர்களுக்கு பங்கு இருந்ததாக அப்போது குற்றச்சாட்டு எழுந்தது.

புரசை ரங்கநாதன் என்கிற முன்னாள் திமுக சட்டமன்ற உறுப்பினரின் கட்டப்பஞ்சாயத்து மற்றும் நில மோசடி திட்டங்களுக்கு அவர் தேர்ந்தெடுத்த ஒரு தலித் தலைவர் ஆம்ஸ்ட்ராங் என்று அப்போது பரவலாகப் பேசப்பட்டது. கோடிகளில் புரளும் நிலமோசடியில் இறங்கி உள்ளூர் ரவுடி முதல் அனைத்து கட்சி கும்பல்களையும் தமது கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வந்து காரியத்தை முடிப்பதில் பெரும் புள்ளியாக ரங்கநாதனின் வலதுகரமாக வலம் வந்தார் ஆம்ஸ்ட்ராங்.

ஆவடி அருகேயுள்ள மோரை என்ற பகுதியில் புவனேஸ்வரன் என்ற மாற்றுத்திறனாளி இளைஞரின் தந்தை சிவா என்பவர் அந்த கிராமத்திலிருந்த தமது பூர்வீக பட்டா நிலத்தை ஆவடியில் குடியேறி தொழில்புரியும் தொழிலாளர்கள் உழைப்பாளர்களுக்கு விற்பனை செய்தார்.

அந்த நிலத்தை சிறுகச் சிறுக சேமித்த பணத்தில் ஒரு செண்ட், ஒன்றரை செண்ட் நிலத்தை விலைக்கு வாங்கிய இடைநிலை, பட்டியலின மக்களை கத்தி முனையில் அடித்து துரத்தி ரங்கநாதனின் திட்டத்திற்கேற்ப உள்ளூர் பிரமுகர் கௌரி சங்கர் என்பவரின் துணையோடு ஆம்ஸ்ட்ராங் கட்சியினர் அதை ஆந்திர சமீன்தாரின் சொத்து எனவும் தங்களுக்கு சமீனின் வாரிசுகள் பவர் வழங்கியுள்ளதாகவும் கூறி அபகரித்தனர்.

தங்கள் நிலம் பறிபோவதை எதிர்த்து நிலம் வாங்கியவர்களின் துணையோடு உள்ளூர் கம்யூனிஸ்டுகளின் துணையோடு நிலமீட்பு போராட்டத்தை மோரை நில மீட்புக்குழு என்ற பெயரில் முன்னெடுத்தார் மாற்றுத் திறனாளி புவனேஸ்வரன். அப்போராட்டங்களை ஒடுக்க ஆம்ஸ்ட்ராங் கட்சியினர் பாதிக்கப்பட்டோரின் வீடு, வீடாகச் சென்று மிரட்டல் விடுத்தனர். தலித்  அல்லாதார் என்ற பாகுபாடின்றி அவர்களின் மிரட்டலை கூட்டத்தில் பாதிக்கப்பட்ட தரப்பினர் பேசியும் காவல்துறையில் புகாரும் அளித்தனர்.

ஆனால் படைபலமும், அதிகார பலமும் கொண்ட நிலமோசடி கும்பலை எதிர்கொள்ளமுடியவில்லை. மோரையைத் தொடர்ந்து அதனருகில் இருந்த வெள்ளானூரஃ எனப் பரவிய இவர்களின் நிலமோசடி கொள்ளைக்கு எதிராக மோரையில் எழுந்த போராட்டத்தை ஒடுக்க 2012 ல் புவனேஸ்வரன் ரவுடிகளால் வெட்டிப்படுகொலை செய்யப்பட்டார்.

புரசை ரங்கநாதன், ஆம்ஸ்ட்ராங், கௌரி சங்கரே புவனேஸ்வரனைக் கொன்றதாக அவரது குடும்பத்தினர் போராட்டம் நடத்தினர்.

அந்த வழக்கை சிபிசிஐடி விசாரிக்கவேண்டும் என்ற கோரிக்கை எழுந்தது. இந்தப் படுகொலைக்குப் பிறகு இவர்களின் நிலமோசடியை எதிர்க்க பலரும் அச்சப்பட்டனர்.

இப்படியாக தமது வழக்கறிஞர் படை மற்றும் கட்சிப்படையோடு அவர் செய்தது அரசியலா? அல்லது கட்டப்பஞ்சாயத்தா? என்ற கேள்வி எழத்தானே செய்கிறது. சென்னை, திருவள்ளூர்,பகுதிகளில் ஆம்ஸ்ட்ராங் தமது பஞ்சாயத்திற்கு அனைத்துக் கட்சி அனைத்து ரவுடிகளை அணிசேர்ப்பது அதை எதிர்ப்பவர்களை கட்டம்கட்டுவது என்ற நிலைப்பாட்டில் இருந்ததனால் தான் ஆர்க்காடு சுரேஷ் போன்ற ரவுடிகளோடும் அவருக்கு மோதல் ஏறபட்டதா என்ற கேள்வியும் எழத்தானே செய்கிறது.

அதன் தொடர்ச்சியாகத்தான் இரு தரப்பை சேர்ந்தவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் கொல்வதும் குறிப்பாக ஆம்ஸ்ட்ராங்கின் வலது கரம் சென்னையின் கட்சிப் பொருப்பாளர் தென்னரசுவை ஆர்க்காடு சுரேஸ் தரப்பினர் கொன்றதும் அதன் விளைவாக ஆம்ஸ்ட்ராங் துணையோடு தென்னரசுவின் சகோதரர் பாம் சரவணன் ஆர்க்காடு சுரேசைக் கொன்றதாகவும் இது நாள்வரை தகவல் இருந்தது.

ஆனால் ஆம்ஸ்ட்ராங் கொல்லப்பட்டு உடனடியாக ஆர்க்காடு சுரேசின் தம்பி பொன்னை பாலு உள்ளிட்ட அவரது உறவினர் கூட்டம் சிக்கியவுடன் அவரது படுகொலையில் ஆருத்ரா பெயரும் அடிபட ஆரம்பித்தது.

ஆருத்ரா நிறுவனத்தால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்காக ஆம்ஸ்ட்ராங்கும் ஆருத்ரா நிர்வாகத் தரப்பில் ஆர்க்காடு சுரேசும் எதிரும் புதிருமாக நின்று சண்டையிட்டதனாலேயே அவர் கொல்லப்பட்டார் என்ற தகவல் பரவியது.

உண்மையில் ஆருத்ரா பின்னணியில் பாசகவும் அண்ணாமலையும் இன்னும் பிற பாசக பெரும் புள்ளிகளும் இருப்பதை உணர்ந்து தங்கள் பணத்தை பறிகொடுத்தவர்களே பாசக அலுவலகம் முன்பு ஆர்ப்பாட்டம் நடத்திய சூழலில் பகுசன் சமாஜ் கட்சியோ அல்லது அதன் தலைவர் ஆம்ஸ்ட்ராங்கோ எங்காவது இப்போராட்டங்களுக்கு தலைமை ஏற்றார்களா? அல்லது அவர்கள் தமிழகம் தழுவிய அல்லது சென்னையிலாவது ஒரு போராட்டத்தை ஆம்ஸ்ட்ராங் தலைமையில் நடத்தினார்களா?

ஆக சாமானிய மக்களுக்கே பாசக பின்புலம் தெரியும் சூழலில் பாசக எதிர்ப்பு அரசியலை ஆருத்ரா விவகாரத்தில் மையப்படுத்தி பெரும் போராட்டத்தை நடத்தி மக்கள் பக்கம் நிற்காமர் ஆம்ஸ்ட்ராங் கூட்டாளிகளால் எதற்காக ஆர்க்காடு சுரேஸ் கொல்லப்பட்டார்

ஆருத்ரா நிறுவனத்தால் ஏமாந்து பலர் தற்கொலை செய்துகொண்டதாக இருந்த நிலையில் அதன் நிர்வாக இயக்குநர்களான ராஜசேகர், ரூசோ போன்றவர்களுக்கு எந்த பாதிப்புமில்லாமல் இதன் பின்புலமாயிருந்த பாசகவினருக்கும் எந்த பாதிப்புமில்லாமல் ஆர்க்காடு சுரேசைக் கொல்வதன் வழி தான் ஆருத்ரா மோசடியில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு பணத்தைப் பெற்றுத்தர முடியும் என்ற முடிவுக்கு ஆம்ஸ்ட்ராங் தரப்பினர் வந்தார்களா? என்பது கேள்வியாகவே உள்ளது.

இதன் தொடர்ச்சியாகவே ஒரு தரப்பினர் ஆம்ஸ்ட்ராங் படுகொலை என்பது பாசக மற்றும் சாதியவாதிகளால் திட்டமிடப்பட்ட படுகொலை என்ற குற்றச்சாட்டும் முன்வைக்கப்பட்டது. அதற்கு முதன்மை காரணமாக ஆர்.கே.சுரேஷ் மற்றும் அண்ணாமலை போன்றவர்களின் சாதியப் பின்புலம் பேசப்பட்டது. ஆனால் ராஜசேகர் மற்றும் ரூசோ போன்ற பல ஆயிரம் கோடி மக்கள் பணத்தை ஏமாற்றிய ஆருத்ரா நிறுவனர்களின் சாதி பின்புலம் குறித்து கேள்வி எழுப்பவில்லையே ஏன்?

ஆம்ஸ்ட்ராங் படுகொலையில் ஆரம்பத்திலிருந்தே சதிவலை இருப்பதாக இயக்குநர் ரஞ்சித் போன்றவர்கள் பேசிவந்தனர்.ஆனால் தொடர் விசாரணையின் மூலம் பல கட்சிகளைச் சேர்ந்த ஆம்ஸ்ட்ராங்கின் சொந்த சாதி உட்பட பல சாதியினரும் ரவுடிகளும் இந்தப் படுகொலையில் கூட்டுப் பங்கு வகிப்பது அம்பலமானது.

இது நிலவணிகம், ஆருத்ரா, ஸ்கிராப் பிசினஸ் உட்பட பலதளங்களில் இவரின் தலையீட்டால் ஏற்பட்ட பகையால் பலரும் ஒன்றிணைந்து கூட்டுசதி செய்துள்ளதையே காவல்துறை விசாரணை மூலமான உண்மைகள் உணர்த்துகின்றன.

( இந்த உண்மையை உணர்ந்ததனாலேயே விசிக திருமா அவர்கள் இப்பிரச்சினையில் நிதானிக்கிறாரோ என்ற கேள்வி அவரது கூட்டணி அரசியலை தாண்டி எழுகிறது)

இப்படியான சூழலில் நீதிப் பேரணி என்ற பெயரில் உரையாற்றிய ரஞ்சித் அவர்கள் ஆம்ஸ்ட்ராங் சென்னையையே கட்டியாண்டவர் என்றும் சென்னையில் தங்களை மீறி யாரும் ஏதும் செய்யமுடியாது என்று மார்தட்டுகிறார். உண்மையில் நிலம் தங்களது உரிமை என்று காலா படம் எடுத்த ரஞ்சித் பலரது நிலவுரிமையைப் பறிக்கத் துணை நின்றவருக்கு நீதி கேட்டது வியப்பாகத்தான் இருந்தது.அவர் பேசும் பௌத்த தலித்தியம் அவரை இப்படித்தான் நிறுத்தும் என்பது உண்மை தானே.

சென்னையை கட்டியாள்பவர்கள் பெரும்பாலும் மார்வாடிகள் உள்ளிட்ட பிறமொழி பெரும் பணக்காரர்களும் கார்ப்பரேட்டுகளுமே. இங்கு தமிழ் ரவுடிகளின் சண்டையே இவர்களுக்கு சேவை செய்வதில் தானே தவிர சென்னையின் பூர்வகுடி மக்களுக்கு பாதுகாப்பளிப்பது அல்ல.

சென்னையில் பூர்வகுடி மக்கள் அவரகளின் குடியிருப்பை விட்டு வெளியேற்றும் போது குறிப்பாக பட்டியலின மக்கள் பாதிக்கப்படும்போது துரும்புக்கும் கவலைப்படாத ஒரு சில தலித் கட்சிகளும் அதன் தலைவர்களும் தான் சென்னை, திருவள்ளூர், காஞ்சிபுரம், செங்கல்பட்டு உட்பட பல மாவட்டங்களில் மார்வாடிகளின் வாகன பைனான்சு நிறுவனங்களில் வாகனங்களை பறிமுதல் செய்யும் வேலைக்கு அடியாட்களை அனுப்புகின்றனர். ரஞ்சித் கூறியபடி ஆம்ஸ்ட்ராங் போன்றவர்களை மீறி யாரும் ஏதும் செய்ய முடியாத நிலை சென்னையில் இருந்தது உண்மைதான்.

இதுபோலவே திருவள்ளூர் மாவட்டம் உட்பட சென்னையின் சிப்காட் பகுதிகளில் ஸ்கிராப் பிசினஸ் என்பதை இவர்களை மீறி யாரும் செய்யமுடியாத நிலையை உருவாக்கியுள்ளனர். இதனால் திருவள்ளூர் மாவட்டத்தில் தொடர் கொலைகள் நடந்ததையும் கவனத்தில் கொள்ளவேண்டியுள்ளது.

தற்போதும் இதே தொழிலில் சம்போ செந்தில் என்பவர் மூலம் ஏற்பட்ட பகையை காவல்துறை உறுதிபடுத்தியுள்ளது.

ஆக ஆம்ஸ்ட்ராங் படுகொலை என்பது அவர் விதைத்த வினையின் அறுவடையாகவே படர்வதை காவல்துறை விசாரணை மூலம் வெளிவரும் செய்திகளிலிருந்து பார்க்கமுடிகிறது.

இந்நிலையில் இந்த உண்மைத்தன்மைகளை மறைத்து அவரைப் புனிதப்படுத்துவதை அவரது கட்சியினரோ அல்லது அவரால் பலன் பெற்றவர்களோ செய்வதால் யாருக்கும் ஆட்சேபனை இல்லை. அது இயல்பானதே இறந்தவரைக் கொண்டாடும் மனநிலையை குறை சொல்லமுடியாது.

ஆனால் சில முற்போக்கு, இடது அரசியலாளர்கள் இதைச் செய்வது யாருக்குப் பலனளிக்கப் போகிறது. ஆம்ஸ்ட்ராங் கொலையைக் காரணம் காட்டி நடைபெற்ற திருவேங்கடம் என்கௌன்டரைக் கூட புரட்சிகர நடவடிக்கையாக பார்க்கும் போக்கு எவ்வளவு அபத்தமானது?

பல வழக்கறிஞர்களை ஆம்ஸ்ட்ராங் உருவாக்கியதாக புகழ்பவர்கள் அவர் ஏன் அதைச் செய்தார் என்பதை கவனிக்கத் தவறுகிறார்கள். அதில் அவரது நிழலுலக தொழில் நலனும் அடங்கியுள்ளது. அவர் திராவிடக் கட்சிகளிடம் சீட்டுக்காக அடிபணியாதவர் என்கிறார்கள் திமுகவின் சட்டமன்ற உறுப்பினராக இருந்தவருடன் அணிசேர்ந்து ஆம்ஸ்ட்ராங் செய்த செயல்களை எப்படிப் பார்ப்பது?

அவர் தலித் இளைஞர்களின் போர்க்குணம் மிக்க அடையாளம் என சிலர் வகைப்படுத்துகின்றனர். தலித் இளைஞர்களின் போர்க்குணம் என்பது உயர்சாதி, உயர்வர்க்கத்தினரின் நலனுக்காக சொந்த சாதி உழைக்கும் மக்களையும் பிறசாதி உழைக்கும் மக்களையும் பலியிடுவதுதானா?

அவர் பேசிய சாதிய நல்லிணக்கக் கருத்துகள் சமூக வலைதளங்களில் பரவுவதைப் பார்த்து பலரும் சிலாகிக்கின்றனர். ஆனால் அவரது நடைமுறை பல பிரச்சினைகளில் அப்படியல்லாமல் இருந்தது வருத்தத்திற்குரியதே. ஆம்ஸ்ட்ராங் போன்றவர்கள் எந்த, மக்கள் போராட்ட இயக்கங்களுடனும் வலுவான தொடர்பில் போராட்டக் களங்களிலோ சித்தாந்த அடிப்படையிலோ இருந்ததாக அறியமுடியவில்லை.

இந்நிலையில் ரஞ்சித் போன்றவர்கள் அவரது இருப்பை இந்தியச் சார்பு பௌத்த, தலித்தியக் கண்ணோட்டத்தில் மட்டுமே அனுகி கட்சியின் வரவுகளை தமக்கானதாக மாற்ற தமிழக அரசியல் களத்தில் கடைவிரிக்கத் தயாராகிவிட்டனரோ என்ற கேள்வி எழுகிறது.

உண்மையில் போர்க்குணம் மிக்க ஒரு கட்சித் தலைவரை அரசியல்படுத்தி தமிழகம் முழுமையுமுள்ள சாதி ஆதிக்க சக்திகளுக்கு எதிராக பட்டியலின மக்களின் காவலராக நிற்கவைக்க வக்கற்றவர்கள் இன்று அவரது படுகொலைக்குப் பிறகு புதுப் புது கதைகளைச் சொல்லி கடைவிரிக்கின்றனர். இவர்கள் தான் அவரது படுகொலைக்கு முதன்மைக் காரணம் என்பதை அவரது ஆதரவாளர்கள் புரிந்துகொள்ளவேண்டும்.

அவரது கொலையை திமுக அரசின் உளவுத்துறை கண்காணிக்கத் தவறிவிட்டதா? என்ற கேள்வியில் ஐயம் இல்லாமல் இல்லை. திமுக ஆட்சியில் பட்டியல் சமூகத்தவர்கள் மீது தொடர் தாக்குதல் நடைபெறுவது ம் உண்மை தான். ஆனால் ஆம்ஸ்ட்ராங்கின் படுகொலையில் உள்ள செய்தி அது சாதியப் படுகொலையோ? அரசியல் படுகொலையோ அல்ல மாறாக கட்டப்பஞ்சாயத்து தொடங்கி பரந்து விரியும் அவரது நிழலுலக நடவடிக்கைகளே என்பதைத்தான் சிபிசிஐடி விசாரணை உணர்த்துகிறது.

இதில் அவர்களுக்கு மாற்றுக் கருத்திருந்தால் சிபிசிஐடி விசாரணைக்கு மாற்றாக விசாரணையைக் கோரலாம். மேலும் அவர் பட்டியலின மக்களின் போர்க்குணம் மிக்க முன்மாதிரியும் இல்லை. அவர்களின் விடுதலைக்கான வழிகாட்டியும் இல்லை.