மீண்டும் மைக்கைப் பிடித்த விஜய்….

தமிழக வெற்றிக் கழகம் சார்பில் மக்கள் சந்திப்பு நிகழ்ச்சி காஞ்சிபுரத்தில் நடைபெற்றது. இதில் கலந்துகொண்டு பேசிய கட்சியின் தலைவர் விஜய், “நாட்டுக்காக உழைப்பதற்கே அண்ணா பிறந்தார். பொதுநலத்தில் தானே நாள் முழுக்க கண்ணாக இருந்தார்” அப்படி எம்ஜிஆர் ஒரு பாடல் பாடியதைக் கேட்டிருப்பீர்கள். அப்படிப்பட்ட நம்ம காஞ்சித் தலைவர் பிறந்த மாவட்டம் இது. தன்னுடைய வழிகாட்டு என்பதாலேயே தான் ஆரம்பித்த கட்சிக் கொடியில் அறிஞர் அண்ணா அவர்களை வைத்தவர் எம்ஜிஆர். ஆனால், அறிஞர் அண்ணா அவர்கள் ஆரம்பித்த கட்சியை அதன்பிறகு கைப்பற்றியவர்கள் என்னவெல்லாம் செய்றாங்க என்பது நான் சொல்லித்தான் தெரியனுமா? மக்களே உங்களுக்கே நல்லாத் தெரியுமே. தனிப்பட்ட முறையில் எங்களுக்கும் அவங்களுக்கும் எந்தப் பிரச்னையும் கிடையாது. எந்த வாய்க்கா வரப்புத் தகராறும் கிடையாது. அப்படியே இருந்தாலும் நாம் கண்டுகொள்ளப் போவதில்லை.

தனிப்பட்ட முறையில் அவர்கள் வேண்டுமானால் நம் மீது வன்மத்தோடு இருக்கலாம். ஆனால், நாமெல்லாம் அப்படிக் கிடையாது. ஆனால், உங்களை, என்னை நம் எல்லோரையும் பொய் சொல்லி ஏமாற்றி ஓட்டுப்போடவைத்து ஏமாற்றினார்கள் அல்லவா? அப்படி ஏமாற்றி ஆட்சிக்கு வந்து நல்லது செய்வதுபோல நடிக்கிறாங்க, நாடகம் ஆடுகிறார்கள். அவர்களை எப்படி நாம் கேள்வி கேட்காமல் இருக்க முடியும்? அதனால், அவர்களை நாம் கேள்வி கேட்காமல் விடப்போவதில்லை.

இதையேன் நான் காஞ்சி மாவட்டத்திலிருந்து நான் சொல்கிறேன் என்றால், தெரிஞ்சோ தெரியாமலோ இந்த மாவட்டத்துக்கும் நமக்கும் ஒரு கனெக்‌ஷன் ஏற்படுகிறது. ஏனெனில், நம் முதல் களப்பயணத்தைத் தொடங்கியதே பரந்தூரில் இருந்துதான். பரந்தூர் சென்று அம்மக்களுக்காக நின்று கேள்வி கேட்டதும், இதே அண்ணா அவர்கள் பிறந்த காஞ்சிபுரம் மாவட்டம் தான். இன்று ஒரு பெரிய மன வேதைக்குப் பின்னர் பெரிய மக்கள் சந்திப்பு நிகழ்ச்சிக்கு வந்திருப்பதும் அதே அண்ணா அவர்கள் பிறந்த காஞ்சிபுரம் மாவட்டம் தான்.

அதனால் நமக்கு எல்லாமும் கொடுத்த மக்களுக்காக எல்லா நல்லதும் செய்யனும், சட்டப்பூர்வமாக செய்யனும், அதுவும் அங்கீகாரத்தோடு செய்யனும், அதிகாரப்பூர்வமாக செய்யனும், ஒட்டுமொத்த தமிழ் மக்களுக்கும் செய்யனும், ஒரே மாதிரி செய்யனும், ஒரே எண்ணத்தோடு செய்யனும். அந்த ஒரே லட்சியத்தோடுதான் அரசியலுக்கே வந்திருக்கிறோம். அதனால்தான் மக்களிடம் செல் என்று சொன்ன அண்ணாவைக் கையில் எடுத்தோம். அவர்கள் சொன்னதுபோல மக்களை நோக்கிப் போகிறோம். ஆனால், மக்களை நோக்கி செல் என்று சொன்ன அண்ணாவை மறந்தது யாரு?கொள்கையா? அதென்னப்பா கிலோ விலை என்னவென்று கேட்கும் அளவுக்கு ஒரு கட்சியை நடத்திக்கொண்டு, அந்தக் கட்சியுடன் தலைவர், தமிழ்நாட்டு முதல்வர் சொல்கிறார், நமக்குக் கொள்கை இல்லையாம்.

எப்படி, நமக்குக் கொள்கை இல்லையாம். பிறப்புக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் என்ற அடிப்படைக் கோட்பாட்டை நம் கட்சியினுடைய முக்கிய கோட்பாட்டை அறிவித்த நமக்கு கொள்கை இல்லையா? எல்லோருக்கும் எல்லாமும் கிடைக்க வேண்டும், சமூகநீதி கிடைக்க வேண்டும். அந்த சமூகநீதி உண்மையான சமூகநீதியாக இருக்க வேண்டும், சாதிவாரி கணக்கெடுப்பு நடத்த வேண்டும் என்று சொன்ன நமக்குக் கொள்கை இல்லையா? சிஏஏ அறிவித்தபோது அப்போது கட்சி தொடங்கும் முன்பே எதிர்த்த நமக்குக் கொள்கை இல்லையா?

வக்ப் சட்டத்தை எதிர்த்து முதலில் உச்சநீதிமன்றம் சென்ற நமக்குக் கொள்கை இல்லையா? நீட்டை ஒழித்துவிடுவேன், அழித்துவிடுவேன், ஆட்சிக்கு வந்ததும் முதலில் ரத்து செய்வதே நீட்டைதான் அப்படி இப்படி என்று கதையெல்லாம் விடாமல், கல்வியை மாநிலப் பட்டியலில் சேர்க்க வேண்டும் என்று சொன்னது மட்டுமில்லாமல், அதற்கு ஒரு இடைக்காலத் தீர்வை சொன்ன நமக்குக் கொள்கை இல்லையா?

சமத்துவம், சம வாய்ப்பு என்று ரொம்ப ஸ்ட்ராங்காக சொன்ன நமக்குக் கொள்கை இல்லையா? இப்படி கொள்கையை வெறும் பேச்சில் மட்டுமே பேசிக்கொண்டு, எல்லா கொள்கையையும் அண்டர் கிரவுண்டில் அடக்கி வைத்துக்கொண்டு, என்னவோ இவர்கள் மட்டும்தான் எல்லா கொள்கையையும் குத்தகைக்கு எடுத்தார்போல பேசுறாங்க. உங்களுடைய கொள்கையே கொள்ளைதானே! எப்படி இவர்களின் கொள்கையே கொள்ளைதானே!

இதெல்லாம் மக்களுக்குத் தெரியாது என்று நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறீர்களா? எங்கள் கட்சி ஒன்றும் சங்கர மடம் இல்லையென்று சொன்னது யாரு? யாரு சொன்னார்? ஏன் சொன்னார்? எதற்குச் சொன்னார்? இப்போது உங்கள் கட்சியில் என்ன நடந்துகொண்டிருக்கிறது. அதையும் இதையும் கொஞ்சம் யோசித்துப் பாருங்கள். அதனால் பாப்பா பவள விழா பாப்பா நீ பாசாங்கு காட்டாத பாப்பா. நீ நல்லவர் போல நடிப்பதைப் பார்த்து நாடே (வாயை மூடிக்காட்டுகிறார்). அப்பக் கூட பாப்பா என்பதைக் கூட ஆசையாக, சாஃப்டாதான் சொன்னோம் அதையே நீங்கள் அதிர்ச்சியாக எடுத்துக்கொண்டால் என்ன செய்வது? அதையே நீங்கள் விமர்சனம் என்று சொன்னால் என்ன செய்வது? இன்னும் நாங்கள் விமர்சனம் செய்யத் தொடங்கவே இல்லையே. இன்னும் அடிக்கத் தொடங்கவே இல்லையே. அதற்குள்ளாக அலறினால் எப்படி?

உங்கள் அரசப் புலவர்கள் யாராவது இருந்தார்கள் என்றால் கர்சீப்பை எடுத்துக் கண்ணீரைத் துடைத்துவிடுங்கள். சரி அது அவர்கள் பிரச்னை, அவர்கள் பார்த்துக்கொள்ளட்டும். நமக்கு எப்போதுமே மக்கள் தான், மக்களுடைய பிரச்னையை பேசுவதுதான் முக்கியம். இன்று காஞ்சிபுரம் மாவட்டம் வந்திருக்கிறோம். இங்கு மக்கள் சந்திக்கும் பிரச்னைகளைப் பற்றிப் பேசியே ஆக வேண்டும்.

இந்த காஞ்சி மண்ணை வாழவைக்கும் ஜீவநதி பாலாறு. உயிர்நதி பாலாறு. இந்த மக்களுடைய உயிரோடும் ரத்தத்தோடும் கலந்தோடும் நதி பாலாறை. அந்த பாலாறை இன்று பெரியார், அண்ணா பெயர்களை சும்மா பெயருக்கு வைத்துக்கொண்டு ஆட்சி நடத்துபவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள் என்று தெரியுமா? சுரண்டிவிட்டனர், கொள்ளையடித்துவிட்டனர், நாசம், மோசம் செய்துட்டாங்க, இன்னும் என்ன வேண்டுமானாலும் சொல்லலாம். ஆக மொத்தம் அழித்துவிட்டனர்.

இதை நான் எதுவும் போகிறபோக்கில் சொல்லவில்லை, அடித்துவிடவில்லை ஆதாரத்தோடு தான் சொல்கிறேன். அனுமதிக்கப்பட்ட அளவைத் தாண்டி 22 லட்சத்து 70 ஆயிரம் யூனிட் மணலைக் கொள்ளையடித்திருக்கிறார்கள். ஆக மொத்தம் இதில் அவர்கள் அடித்த கொள்ளை எவ்வளவு தெரியுமா, ரொம்ப அல்ல குறைவுதான். 4730 கோடி ரூபாய். இதற்கெல்லாம் ஆதாரம் எல்லாம் கேட்க முடியாது, ஏற்கனவே வழக்கு நீதிமன்றத்தில் இருக்கிறது, அமலாக்கத்துறை வசம் உள்ளது. அந்தத் துறையில் இருந்த சில நல்லவர்கள் அவர்கள் அடித்தக் கொள்ளைகளைத் தாங்க முடியாமல் வெளியில் வந்து சொன்ன ஆதாரங்கள் இருக்கிறது. இது சம்பந்தப்பட்டவர்களுக்கு நல்லாத் தெரியும், அதனால் ஆதாரங்களைக் கொடு என்றெல்லாம் கேட்க முடியாது.

மணலைக் கொள்ளையடித்தால் நீர் நிலைகள் அழியும், ஏரி, குளம், கன்மாய் எல்லாம் அழியும். இதெல்லாம் அழிந்தால் விவசாயம் அழியும், விவசாயம் அழிந்தால் விவசாயிகள் அழிந்துவிடுவார்கள். ஆக மொத்தம் நாம் எல்லோரும் மொத்தமாக அழிந்துபோக வேண்டியதுதான். மேலிருந்து கீழ் வரை ஒரு கட்சியை சிண்டிகேட் போட்டுக் கொள்ளையடிப்பதைக் கேள்வி பட்டிருக்கிறீர்களா மக்களே? இதே காஞ்சிபுரத்தோடு பெருமை பட்டும், கைத்தறி துணியும். அதை நெசவு செய்து கொடுக்கும் நெசவாளர்களும் தான்.

காஞ்சிபுரம் பட்டு என்றால் உலகுக்கே தெரியும். ஆனால், அதைத் தயாரித்துக் கொடுக்கும் நெசவாளர்களின் நிலை என்ன தெரியுமா? வறுமை, துன்பம், கந்துவட்டிக் கொடுமை. பட்டுக் கைத்தறிக்கு கூட்டுறவு சங்கங்கள் இருக்கிறது, பருத்திக் கைத்தறிக்கும் கூட்டுறவு சங்கங்கள் இருக்கிறது. சுமார் 40 ஆயிரம் பேர் அதில் உறுப்பினர்களாக உள்ளனர். அதுமட்டுமில்லாமல், சாயத் தொழில், தரிப்பட்டரைத் தொழில் என்று இதை நம்பி 40 ஆயிரம் குடும்பங்கள் இருக்கிறது. ஆனால், அவர்களது ஒருநாள் கூலி வெறும் 500 ரூபாய்தான். அதைக் கொஞ்சம் அதிகப்படுத்திக் கொடுங்கள் என்று அவர்கள் போராடிப் போராடி ஒன்றும் நடக்கவில்லை.

இதோடு அவர்கள் கஷ்டம் முடிந்ததா? வடகிழக்குப் பருவமழை 500ரூபாய் கூலிக்கும் வேட்டுவைத்துவிட்டது. எப்படி விவசாயிகள் டெல்டா மாவட்டங்களில் மழையினால் பாதிக்கப்பட்டார்களோ, அவர்களைக் கண்டுகொள்ளாமல் எப்படி இந்த அரசாங்கம் கைவிட்டுவிட்டதோ, அதே மாதிரி கைத்தறி நெசவாளர்களும் மழையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். அடுத்து காஞ்சிபுரம் மாவட்ட பேருந்து நிலையம் 60 ஆண்டுகளுக்கு முன்பாகக் கட்டியதாம். அண்ணா அவர்கள் ஆட்சிக்கு வந்தபோது கட்டியிருப்பார் போல. அதை இன்னும் புதுப்பிக்க முடியாமல், கேட்டால் நிலம் வழக்கில் இருக்கிறது என்கிறார்கள்.

நான் கேட்கிறேன், ஒரு அரசினால் வேறொரு நல்ல இடத்தைத் தேர்வுசெய்து ஒரு பேருந்து நிலையம் கட்டிக் கொடுக்க முடியாதா? பிரச்னை என்ன தெரியுமா, அவர்களுக்கு மக்களைப் பற்றி யோசிப்பதற்கு நேரமே இல்லை. அடுத்து, வாலாஜாபாத் பக்கத்தில் அவலூர் ஏரி இருக்கிறது. அது பாலாற்றை விட உயரமாக இருப்பதால், ஆற்று நீர் ஏரிக்குச் செல்ல முடியாமல் போகிறது. அதை சரிசெய்து அந்த இடத்தில் ஒரு தடுப்பணை கட்டினால் ஏரி நிறைய தண்ணீர் நிற்கும், அப்படி நின்றால் அவலூர் மட்டுமல்ல, ஆசூர் உட்பட இன்னும் எத்தனை கிராமங்கள், எத்தனை ஆயிரம் ஏக்கர் விவசாயம் நல்லா நடக்கும். இதற்கு மக்கள் இன்னும் எத்தனை முறை தான் கோரிக்கை கொடுக்க வேண்டும்? போராட வேண்டும்?

இந்தப்  பிரச்னையெல்லாம் இருக்கும் அதே காஞ்சிபுரம் மாவட்டத்தில் தான் பரந்தூர் விமான நிலைய பிரச்னையும் உள்ளது. அந்தப் பிரச்னையில் கண்டிப்பாக நாங்கள் விவசாயிகள் பக்கம் தான் இருக்கிறோம் எதில் எந்த மாற்றுக் கருத்துமே கிடையாது. இந்த அரசு பரந்தூர் விவகாரத்தில் எங்களுக்கோ, விவசாயிகளுக்கோ எந்த விதக் காரணமும் சொல்லி தப்பிக்கவே முடியாது. இப்படி மக்களுக்காக மக்களுடைய பிரச்னைகளை எடுத்துப் பேசுவதால் ஆட்சியில் இருப்பவர்களுக்கு ஆத்திரம் வரத்தானே செய்யும். அதனால் தான் சட்டசபையில் ஆரம்பித்து ஒரு சாதாரண நிகழ்ச்சி வரைக்கும் எல்லா மேடைகளிலும், மேடைக்கு மேடை டிவிகே தான்!

டிவிகே அவதூறு, அவதூறு டிவிகே… இதற்கெல்லாம் கண்டிப்பாக நாங்கள் பதில் சொல்வோம், சொல்லாமல் இருக்க மாட்டோம். இப்பக்கூட கரூரைப் பற்றிப் பேசுவேன் என்று எதிர்பார்த்திருப்பார்கள். அதை நான் கொஞ்சம் பிறகு பேசுகிறேன், இப்போது நம்முடைய விஷன் என்னவென்று சொல்ல வேண்டும் என்று ஆசைப்படுகிறேன். நாம் ஆட்சிக்கு வந்தால்.. அதென்ன வந்தால், வருவோம். மக்கள் கண்டிப்பாக நம்மை வரவைப்பார்கள். மக்களுக்கான ஆட்சியை மக்களே விரும்பி வரவைக்கத்தானே செய்வார்கள். அப்படி மக்களால் அமைக்கப்படப்போகிற நம் ஆட்சியில், நாம் என்ன செய்யப்போகிறோம் என்பதை தேர்தல் அறிக்கையில் அதற்கான விளக்கத்தை கண்டிப்பாகக் கொடுப்போம்.

அதற்கு முன்பு சின்னதா நான் சொல்ல வேண்டும் என்று ஆசைப்படுகிறேன். எல்லோருக்கும் நிரந்தரமான வீடு இருக்க வேண்டும்; ஒவ்வொரு வீட்டுக்கும் ஒரு மோட்டார் சைக்கிள் வாகனம் உறுதியாக இருக்க வேண்டும்; காரும் தான் லட்சியம், அதற்கான வசதி வாய்ப்பை உருவாக்கும் வகையில் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு வழியை உண்டாக்க வேண்டும்; ஒவ்வொரு வீட்டில் இருக்கும் ஒவ்வொருவரும் குறைந்தபட்சம் பட்டப்படிப்பு படித்திருக்க வேண்டும்; ஒவ்வொரு வீட்டிலும் குறைந்தபட்சம் ஒருவருக்கு நிரந்தர வருமானம் கிடைக்க வேண்டும்; அதற்கான வேலைவாய்ப்பை உருவாக்க வேண்டும்; அதற்குத் தகுந்தார்போல கல்வி பாடத் திட்டத்தில் சீர்திருத்தம் செய்ய வேண்டும்; அரசு மருத்துவமனைகளுக்கு மக்கள் எல்லோரும் பயமின்றி நம்பிச் செல்லும்படி மாற்ற வேண்டும்.

பருவ மழை காலத்தில் ஏற்படும் வெள்ளத்தில் ஊரும் சரி, மக்களும் சரி, விவசாயமும் சரி பாதிக்கப்படாமல் இருக்க வேண்டும்; அதற்கு நான்காயிரம் கோடி திட்டம் என்று உருட்டு உருட்டினார்களே? அப்படியெல்லாம் இல்லாமல் உண்மையான பாதுகாப்புத் திட்டத்தை உருவாக்க வேண்டும்; மீன்வர்கள், தொழிலாளர்கள், நெசவாளர்கள், அரசு ஊழியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள் கருத்தைக் கேட்டு அவர்களுக்கான வளர்ச்சித் திட்டங்களை உருவாக்க வேண்டும், அதை செயல்படுத்த வேண்டும்; முக்கியமாக தொழில்சாலைகள் மேம்பாட்டில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். எல்லாவற்றையும் விட சட்டம் ஒழுங்கை ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்டா வைத்திருக்க வேண்டும்.

நமது அம்மா, அக்கா, தங்கை அவர்களோடு பிள்ளைகள் ஆகியோருக்கு பாதுகாப்பை, அதுவும் ஸ்ட்ராங்கான பாதுகாப்பை உருவாக்க வேண்டும். அண்ணா பல்கலைக்கழகத்தில் அந்தப் பெண்ணுக்கு நடந்த பிரச்னை மாதிரியோ, கோவையில் கல்லூரிப் பெண்ணுக்கு நடந்த பிரச்னை மாதிரியோ நடக்க விடவே கூடாது. நம்ம வீட்டுப் பெண்கள் ஸ்ட்ராங்காக, தைரியமாக, பயமே இல்லாமல் இருக்க வேண்டும். இதை எப்படி செயல்படுத்தப் போகிறோம் என்பதை தேர்தல் அறிக்கையில் விளக்கமாகக் கொடுப்போம். நான் மற்றவர்கள் போல சும்மா அடித்துவிட்டுவிட்டு ஏமாற்றும் வேலையெல்லாம் இங்கு கிடையாது.

நான் அரசியலுக்கு வந்தது உங்களுக்கு நல்லது, நல்லது, நல்லது மட்டுமே செய்வதற்குத்தான். எங்களுக்கு வேறு எந்த அஜெண்டாவும் கிடையாது. அதனால்தான் கொள்கை எதிரி யாரு, அரசியல் எதிரி யாரு என்று தெளிவாகச் சொல்லிவிட்டு களத்துக்கு வந்திருக்கிறோம். அதில் எந்த விதமானக் குழப்பமோ ஊசலாட்டமோ இருக்கப்போவதில்லை. இந்த விஜய் சும்மா எதையும் சொல்ல மாட்டான், ஒன்னு சொன்னா அதை செய்யாமல் விடமாட்டான். அது மக்களுக்கு நன்றாகவே தெரியும்.

அப்புறம் ஒரு அதிசயம்.. அதிசயம் என்று சொல்ல முடியாது கண்டுபிடிக்க முடியாத ஒன்று என்று சொல்லலாம். அதென்னப்பா அது தற்குறியா? நம்ம டிவிகேவுக்கு சப்போர்ட் செய்யும் கோடிக்கணக்கான மக்கள், நண்பா நண்பிகள், ஜென்ஸி கிட்ஸ் எல்லோரையும் தற்குறிகள் என்று சொல்லி வாங்கிக்கட்டிக்கொண்டு, இப்போது அவர்கள் தற்குறியெல்லாம் கிடையாது அப்படியெல்லாம் அழைக்காதீர்கள், அவர்கள் சங்கிகள் என்று அழைக்காதீர்கள் என்று ஒரு குரல். யாருடா அந்தக் குரல் என்று பார்த்தால்.. இப்போது சமீபத்தில் அறிவுத்திருவிழா என்று ஒன்றை நடத்தினார்களே, சாரி.. அவதூறு திருவிழா, அதில் அவர்களது தலைமையே குழப்பும் மாதிரி, அறிவுக்கண்ணைத் திறந்துவைப்பதுபோல ஒருவர் பேசியிருக்கிறார். அவர் யார் என்றால் அவர் ஒரு எம்.எல்.ஏ. அந்த எம்.எல்.ஏ யாரென்றால், நம்முடைய கொள்கைத் தலைவர்களில் ஒருவரான அஞ்சலை அம்மாளின் உறவினர்.

என்னடா இது இப்படியாகிவிட்டதே.. டிவிகேவுக்கு சப்போர்ட் செய்யும் வகையில் நம் கட்சியிலிருந்தே குரல் வருகிறதே என்று தலைமையிடம் கன்ஃப்யூஷன். அந்த கன்ஃப்யூஷன் இதோடு நிற்காது, அந்த ஆதரவுக் குரல் ஒரு வீடு விடமால் ஒரு இடம் விடாமல் எல்லா வீட்டிலும், எல்லா இடங்களிலும் இன்னும் பலமாக எதிர் ஒலிக்கிறதா இல்லையா என்று மட்டும் பாருங்கள். சும்மா ப்ளாஸ்ட் ப்ளாஸ்ட் தான்!

இது இன்று நேற்று நடக்கவில்லை, 1972லேயே நடந்துமுடிந்துவிட்டது. எப்போது எம்ஜிஆர் கட்சி ஆரம்பித்தாரோ அப்பவே அது ஒரு கூத்தாடி கட்சி, எப்போது எம்ஜிஆர் பின்னால் மக்கள் திறண்டு நின்றார்களோ அப்பவே அது ஒரு கூத்தாடி கும்பல், நடிகர் கட்சி என்றார்கள். நடிகர் கட்சி என்று சொன்ன ஒருவர் அதன்பின்னர் எம்ஜிஆருடனேயே சென்று சேர்ந்துகொண்டார். இவரெல்லாம் ஒரு ரவுண்ட் தான் வருவார், இரண்டாவது ரவுண்ட் காணால்போய்விடுவார் என்று சொன்னவரும் எம்ஜிஆருடனேயே சென்று சேர்ந்துகொண்டார். இவர்கள் இரண்டு பேர் மட்டுமல்ல ஒட்டுமொத்த தமிழ்நாட்டு மக்களும் எம்ஜிஆர் கூடப்போய்தானே சேர்ந்தாங்க.

இது வரலாறு, இது நம்மை விட அவர்களுக்கு நன்றாகவே தெரியும். அதனால்தான் 53 வருடங்களாக அதே கதறல்கள். கூத்தாடி நடிகர் கூட்டம் இப்படி. மர்மயோகி என்ற படத்தில் எம்ஜிஆர் பெயர் கரிகாலன். சூப்பர் டயலாக் சொல்லியிருப்பார், குறிவைத்தால் தவறமாட்டேன், தவறுமானால் குறியே வைக்க மாட்டேன். இதெல்லாம் யாருக்கு சொல்கிறோம் எதற்குச் சொல்கிறோம் என்று புரிய வேண்டியவர்களுக்குப் புரிந்தால் நன்றாக இருக்கும். ஏண்டா இந்த விஜயைத் தொட்டோம், ஏண்டா விஜய் கூட இருக்கும் மக்களைத் தொட்டோம், நினைத்து நினைத்து ஃபீல் பண்ணப்போறீங்க.

அப்புறம் நமக்கு அரசியல் புரிதல் இல்லை என்கிறார்கள். நான் கேட்கிறேன், மக்கள் எல்லோரும் உங்களுக்குத் தற்குறிகளா? அதே மக்களுடைய ஓட்டுகளை வாங்கப்போகும் நாம் தற்குறி என்றால், அதே மக்களிடம் தானே இத்தனை ஆண்டுகள் நீங்கள் ஓட்டு வாங்கிக்கொண்டிருந்தீர்கள். அப்ப நீங்க? அந்த மக்களுக்கு நீங்கள் காட்டும் மரியாதையும் நன்றியும் இதுதானா?

ஒன்றுமட்டும் சொல்கிறேன் எழுதிவைத்துக்கொள்ளுங்கள், தற்குறி தற்குறி என்று சொல்கிறீர்களே இந்த தற்குறிகள் எல்லோரும் ஒன்றாக சேர்ந்துதான் வாழ்நாள் பூரா விடையே கண்டுபிடிக்க முடியாத அளவுக்கு உங்கள் அரசியலையே கேள்விக்குறியாக ஆக்கப்போகிறார்கள். இவர்கள் யாரும் தற்குறிகள் இல்லை, இவர்கள் எல்லாம் தமிழ்நாட்டு அரசியலின் ஆச்சர்ய குறி. இவர்கள் எல்லோரும் தமிழ்நாட்டு அரசியலின் மாற்றத்துக்கான அறிகுறி! சும்மா லாஜிக்கே இல்லாமல் தற்குறி தற்குறி என்று சொல்லிக்கொண்டு. நண்பா நண்பி.. எல்லா மேடையிலும் ரிப்பீட்டடா நான் ஒரு விஷயம் சொல்வேன் அல்லவா, இப்போது நீங்கள் அதைச் சொல்லுங்கள்.. ஒன்று.. (டிவிகே- மக்கள் குரல்) இன்னொன்று (டிஎம்கேம் – மக்கள் குரல்).

இந்தப் போட்டி எப்படி இருக்கப்போகிறது என்றால், மக்களுடைய மக்களாக நிற்கும் நமக்காக மக்களே டிசைட் பண்ணப்போகிறார்கள். மைடியர் சார், மைடியர் அங்கிள்.. ஆல்ரெடி டிசைட் பண்ணியாச்சு. கான்ஃபிடெண்டா இருங்க மக்களே நல்லதே நடக்கும், வெற்றி நிச்சயம். மீண்டும் சந்திக்கும் வரை நன்றி வணக்கம்!” என்பதாக முடித்தார்.

சட்டென மீண்டும் மைக்கைப் பிடித்த விஜய், “வெளியில் போக பெர்மிஷன் கிடைத்த பின்னர் நிச்சயம் வெளியில் வருவோம் அதனால் தான் இப்படியொரு ஏற்பாடு. எல்லோரும் இருந்து சாப்பிட்டுவிட்டுப் போக வேண்டும். நன்றி வணக்கம், சொல்ல மறந்துவிட்டேன் என் நெஞ்சில் குடியிருக்கும்.. மீண்டும் சந்திக்கும் வரை நன்றி வணக்கம்!” என்று சொல்லிவிட்டுக் கிளம்பினார்.