வேற்றுமையின் வித்தே சனாதனம்!

வேற்றுமையின் வித்தே சனாதனம்!

அறிந்தே சொல்லப்படும் பொய்

“வேற்றுமையில் ஒற்றுமை என நாட்டைப் பற்றிக் கூறுகிறோம். சனாதனத் தருமமும் அதையேதான் கூறுகிறது. இந்தியாவின் தலைமைத்துவம் ஆன்மிகத்தின் மீது நம்பிக்கை கொண்டதாக இருக்க வேண்டும். ஆன்மிகத்தில் வளர சனாதனத் தருமம் வழி முறையாக இருக்கும்” என உயர்ந்த பொறுப்பில் இருக்கும் பெரியர் ஒருவர் முத்து உதிர்த்துள்ளார்.

அறிந்தே சொல்லப்படும் பொய் என்பதால் அவருக்கு விளக்கம் சொல்லத் தேவையில்லை. தமிழ்நாட்டின் தலைவர்கள் பலரும் அவருக்குக் கண்டனம் தெரிவித்து வருகின்றனர். எனினும் இதுபோன்ற பொய்களை நம்பும் அப்பாவிகள் உள்ளனர். அவர்களை வைத்துத்தான் பொய்களை விதைத்தும் பரப்பியும் வருகின்றனர். எனவே, நாம் சனாதனம் என்பதே வேற்றுமையின் வித்துதான் என்பது குறித்து விளக்க வேண்டியுள்ளோம்.

இதுபற்றி அறிந்து கொள்ளும் முன்னர் நாம் ஆரியப் புரட்டைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஆரிய நூல்கள் யாவையுமே மனிதர்களிடையே வேறுபாட்டை விதைத்து வலியுறுத்துவனவாகவும் ஆரியரை மட்டும் உயர்த்துவனவாகவும், பெண்களையும் பிறரையும் இழிவு படுத்துவனவாகவும் உள்ளன.

அதே நேரம், இதற்குப் பெருமை சேர்க்க வேண்டும் எனக் கருதிய சிலரால் மிகுதியாகத் தமிழ்மொழியில் இருந்தும் பாலி மொழி முதலிய பிற மொழிகளில் இருந்தும் நல்ல கருத்துகள் பல இடைச்செருகல்களாகச் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன. ஆரியத்தை உயர்த்த எண்ணும் பொழுது இந்த இடைச்செருகல்களை ஆரியக் கருத்துகள்போல் கூறிப் பேசுவர். அவற்றில் இருந்து தமிழ்  முதலிய பிற மொழி இலக்கியங்கள் கடன் வாங்கி யுள்ளன என்றும் பேசுவர். இதனை அறிஞர்கள் பலரும் சுட்டிக்காட்டியுள்ளனர்.

சனாதன நூல்களின் கருத்துகள்

சமற்கிருத இலக்கியங்கள் பேரளவினவை என்பதைக் காட்டுவதற்காகப் பாலிமொழி நூல்களையும் பிராகிருத மொழி நூல்களையும் மொழிபெயர்த்துக் கொண்டு அல்லது அவற்றின் அப்பட்டமான தழுவல்களை எழுதிவைத்துக் கொண்டு மூலங்களை அழித்துவிட்டு அவையெல்லாம் சமற்கிருத நூல்கள் என்று பொய்யான வரலாற்றை உருவாக்கியுள்ளனர் – பேராசிரியை சுகுமாரி

வேதங்களில் வன்முறையும் அதிகார வெறியும் போற்றப்படுகின்றன.  – வெண்டி தோனிகர்.

வேதங்களின் அடிப்படை இலட்சியம் விலங்குத்தனமானது –  சில்வியன் இலவி.

சமற்கிருத இலக்கியங்களைப் பிற மொழி இலக்கியக் காலங்களுக்கு மூத்ததாகவும் முதன்மை யானதாகவும் காட்ட முயன்ற மோசடிகளால்தான் காலக் குழப்பம் ஏற்பட்டுள்ளது – ஆர்தர் மக்குடானல்.

சமஸ்கிருத நூல்கள் இழிகாமத்தை யே இயம்புகின்றன! – தமிழ் ஆய்வின் விடிவெள்ளி பேராசிரியர் ப. மருதநாயகம்  இவை சனாதன நூல்கள் பற்றிய சில கருத்துகளாகும்.

பொய்யான வாதம்

“இந்து மதம் அல்லது வேத மதம் என்றும் அழைக்கப்படும் சனாதன தர்மம் பல வருட வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளது. இந்தியாவின் சிந்து சமவெளி நாகரிகம் (மற்றும் நவீன பாகிஸ்தான் பகுதி) இந்து மதத்தின் பல தடயங்களைக் கொண்டுள்ளது” என்று இல்லாத தொன்மையைக் கூறுவதுபோல் இழிவான கருத்துகளை மறைத்து இல்லாத சிறப்பையும் கூறுவது சமஸ்கிருதர்களின் பொய்யான வாதமாகும். எனவே, சனாதனவாதிகள் அறிந்தே சொல்லும் பொய்களையும் அதனை உண்மையென நம்பிப் போற்றி எழுதப்படும் தவறான தகவல்களையும் நம்பிச் சனாதனத்தைப் பாராட்டவும் வேண்டா; ஏற்கவும் வேண்டா.

குழப்புதல் வேண்டாமே…

தருமம் என்பது, அறியாதார்க்கு அவரின் பசி, வறுமை முதலான துயரத்தைப் போக்கத் தருவது. அறம் என்பது மனத்தில் மாசில்லாமல் இருப்பது. எனவே, நல்லொழுக்கங்களின்படி வாழ்வது.  சமற்கிருதத்தில் குறிப்பிடும் தருமம் என்றால் “விதிமுறைகள்” என்பது பொருள். சனாதனத் தருமம் என்றால் சனாதன விதிமுறைகள் எனப்பொருள்; தமிழுடன் குழப்பிக் கொண்டு சனாதன அறம் என எண்ணக் கூடாது. ‘தருமம்’ என்றால் சிலர் கடமை என்றும் பொருள் கொள்வர். அங்ஙனமாயின்  சனாதனத் தருமம் என்றால் சனாதனக் கடமை – சாதிகளுக்குரிய கடமைகள் – என் னும் பொருளைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

சனாதன தர்மம் என்பது…

சனாதனத் தருமம் என்றால் அவரவர் சாதி என்ன என்ன கடமையைச் செய்ய வேண்டும் என்று வேதங்களில் விதிக்கப்பட்டுள்ளதோ அவற்றை எப்போதும் தவறாமல் செய்ய வேண்டும் என்று பொருள். எனவே, சாதி வேற்றுமையை வகுத்துக்கொண்டு அதற்கேற்பக் கடமைகளைச் செய்ய வேண்டும் என்று சொல்லும் சனாதனம் எங்ஙனம் வேற்றுமையில் ஒற்றுமையை உரைப்பதாகும்?

எது உயர் அறம்

நால்வருணத்தை வலியுறுத்தி அவற்றிற்கான தனித்தனி விதிமுறைகளையும் கடமைகளையும் வலியுறுத்தும், இல்லாத சாதிகளைப் புகுத்தி அச்சாதிகளில் உயர்வு தாழ்வு கற்பிக்கும் சனாதனத்தைத்தான் உயர் அறம் எனப் பொய்யாகப் பரப்பி வருகின்றனர்.

சனாதர்மம் அறமே அல்ல…

சிலர், சங்க இலக்கியம் வலியுறுத்தும் அறக்கோட்பாடு களும் சனாதன தருமம் கூறும் அறமும் ஒன்று;  திருக்குறளின் அறக்கருத்துகள் சனாதன தருமத்தை எதிரொலிக்கின்றன என்றெல்லாம்  பொய்மூட்டையை அவிழ்த்து விடுகிறார்கள். சனாதனம் என்பது அறமே அல்ல. அவ்வாறிருக்க அதை அறம் என்பதும் அதைத் தமிழ் அறத்துடன் ஒப்பிட்டு இணையாகக் கூறுவதும் எங்ஙனம் ஏற்புடைத்து?

கீதை பொய்யா?

“கடமையைச் செய்! பயனை எதிர்பாராதே!” என்ற உயர்ந்த(!) உண்மையைக் கீதை உரைப்பதாக உலகெங்கும் பரப்பி வருகிறார்களே. அந்தப் பொய் ஒன்றே ஆரியத்தின் புரட்டை உணர வைக்கப் போதுமானது. கீதை கூறுவது, அவரவர் சாதிக்கேற்ற கடமையைச் செய்ய வேண்டும்.  ஒவ்வொரு சாதிக்கடமைகளுக்கும் தக்கப் பயனுண்டு. கீழ்ச்சாதிக்காரன் மேல்சாதிக்கடமைக்குரிய பயன் சிறப்பை அறிந்து அக்கடமையைச் செய்ய எண்ணக்கூடாது. அவன் சாதிக்குரிய கடமை தரும் பயனைத்தான் ஏற்க வேண்டும். இல்லையேல் வரும் பிறவியில் துன்பம் விளையும் எனச் சாதிக்கேற்ற கடமைகளை அச்சுறுத்தி வலியுறுத்துகிறது.

பொய்யான வாதம்

சனாதனம் என்றால் நிலையானது என்று பொருள் என்றும், இந்துவியத்தைக் கூறுதற்கு இந்துக்களால் பயன்படுத்தப்படும் சொல் என்றும் கூறுகின்றனர். வேதங்களிலும் உடநிடதங்களிலும் மனுசுமிருதியிலும் கீதையிலும் சனாதனம் குறித்துக் கூறப்படுகின்றன.

கள்ள உறவு பற்றி அர்த்தசாஸ்திரம்

நீண்ட தொலைவு பயணம் மேற்கொண்ட ஒருவரின் மனைவி அவனுடைய உறவினர் அல்லது பணியாளரிடம் கள்ளத் தொடர்பு வைத்துக் கொள்ளலாம் என்பது அர்த்தசாத்திரம் கூறும் சனாதனம்.

இம்மை மாறி மறுமை ஆயினும் நீயாகியர் என்கணவனை

யானாகியர் நின்நெஞ்சு நேர்பவளே

(குறுந்தொகை : 49) என்று “எத்தனைப் பிறவிகள் ஆனாலும், நாமே கணவன் மனைவி” என்பது தமிழ் கூறும் இல்லற அறம். இரண்டும் ஒன்றாகுமா?

பலதார மணத்தை ஆதரிக்குதா…

அருத்தசாத்திரத்தைப் பொறுத்தரை சனாதனமாகிய குலத் தருமமே நீதியாகும். பிராமணன் எந்த வகைக் குற்றத்திற்காகவும் தண்டிக்கத்தக்கவன் அல்லன் என்கிறது அது. அரச தருமம் நால்வகைப்பட்ட வருணாசிரமத் தருமத்தைப் போற்ற வேண்டும் என்கிறது. ஒருவன் பல மகளிரை மணந்து கொள்ளலாம் என்றும் தன் மனைவியிடத்து வேறு ஒருவன் மூலம் புதல்வனைப் பெற்றுக் கொள்ளலாம் என்றும் கூறுகிறது.

இந்தச் சனாதனமும் நடுவுநிலைமையையும் பிறன் மனை விழையாமையையும் வலியுறுத்தும் தமிழறமும் ஒன்றாகுமா? சமன்செய்து சீர்தூக்குங்கோல்போல் அமைந் தொருபால் கோடாமை சான்றோர்க் கணி.   (திருக்குறள் – 118) என, யார், எவர் என்ற வேறுபாடின்றி, செல்வர்-ஏழை என்னும் செல்வப்பாகுபாடு, உயர்சாதி&-கீழ்சாதி என்றெல்லாம் இல்லாத சாதிப்பாகுபாடு உயர்பதவியர் – கீழ்ப்பதவியர் என்ற பதவிவேறுபாடு என்று எப்பாகுபாடும் பார்க்காமல் சமமாக நோக்கவேண்டும் என்னும் தமிழறத்துடன் சனாதனத்தை ஒப்பிடத்தான் முடியுமா?

வேதம் ஓதுபவர் கடவுளா…

வேதம் ஓதுகிறவர்களைக் கடவுள் எனச் சொல்வதன் மூலம் வேதம் ஓதும் பிராமணர்களைக் கடவுளாகத் திரிக்கிறது (அர்த்தசாத்தரம்) சனாதனம். பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் (திருக்குறள்) என்கிறது தமிழறம். இரண்டும் எப்படி இணையாகும்?

நெஞ்சு பொறுக்காத வஞ்சகச் செயல்களைச் செய்ய வழி கூறுவதே (அர்த்த சாத்திரம்) சனாதனம்.

எனைத்தானும் எஞ்ஞான்றும் யார்க்கும் மனத்தானாம் மாணாசெய் யாமை தலை.(திருக்குறள் 317)

என மனத்தளவிலும் வஞ்சகத்தை எண்ணக்கூடாது என்பது தமிழறம். இரண்டையும் ஒப்பிடத்தான் முடியுமா?

பெண்கள் காமப்பித்தர்களா…?

பெண்கள் இழிவானவர்கள்(மனுநீதி, தரும சூத்திரங்கள், அருத்த சாத்திரம், காமசூத்திரம், பகவத்துகீதை முதலியன) என்பது சனாதனம்.

“பெண்ணின் பெருந்தக்க யாவுள?” (திருக்குறள் 54) என்று பெண்மையைப் போற்றுவது தமிழறம். இரண்டையும் ஒப்பிடுவது முறையாகுமா?

“புலன்களை அடக்கியவனாயினும் அறிவிலியாயினும் அவர்களைத் தங்களது தொடர்பால் காமக்குரோதமுள்ளவனாகச் செய்வர் மாதர்”(மனு 2.214) எனப் பெண்களைக் காமப்பித்தர்களாகக் காட்டுவது சனாதனம். “பெரும்பாலும் மாதர் கற்பிலார் என்றே பெரிதும் பல நூல்களிலும் கூறப்படுவனவற்றைக் கேட்பீராக” (மனு9.19) எனப் பெண்களை ஒழுக்கங்கெட்டவர்களாகக் கூறுவதும் சனாதனம்தான்.

பெண்மையை போற்றும் தமிழறம்

“நல்லவை உரைத்தலும் அல்லவை கடிதலும், செவிலிக்கு உரியவாகும் என்ப”(தொல்காப்பியம், 1099) என்றும்

“செறிவும்  நிறைவும்  செம்மையும்  செப்பும், அறிவும்   அருமையும்  பெண் பாலான”    (தொல்காப்பியம்,1155)

என்றும் பெண்ணைச் சிறப்பிப்பது தமிழறம். இரண்டும் எங்ஙனம் ஒன்றாகும்? இவ்வாறு நாம் அடுக்கிக் கொண்டே போகலாம்.

சனாதனம் சரியா?

மக்களிடையே மாறுபாட்டையும் வேறு பாட்டை யும் விதைத்து அல்லொழுக்கத்தைப் பரப்பும் சனாதனம் எவ்வாறு நம் மண்ணிற்கு ஏற்ற பண்பாடாகத் திகழ முடியும்? நம் மண்ணிற்கு என்றில்லை, உலகில் உள்ள யாவர்க்குமே மக்களில் ஒரு பகுதியினரைக் கடவுள் நிலையில் உயர்த்தியும்  பிற பகுதியினரையும் பெண்களையும் இழிபிறப்பாகக் கூறும் சனாதனம் என்றுமே ஏற்றதாக அமையாது.

எனவே, தருமம் என்ற சொல்லில் மயங்கி சனாதனத்தைப் போற்றித் திரிய வேண்டா!தமிழறத்திலிருந்து தடம் புரள வேண்டா! , எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள் மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு

(திருவள்ளுவர், திருக்குறள் 423).

-இலக்குவனார் திருவள்ளுவன்